Patrick Tettero
Oogzorg buiten het ziekenhuis
Hoe de Haagse oogkliniek bijdraagt aan toegankelijke en kwalitatieve oogzorg
De spiksplinternieuwe Oogkliniek Den Haag is net anderhalf jaar open en al niet meer weg te denken. Maar wat is het verhaal achter het succes? Een gesprek met operationeel directeur Patrick Tettero over valkuilen, vooroordelen en vindingrijkheid bij het opzetten van een zelfstandig behandelcentrum (ZBC).
De reguliere oogzorg wordt vergoed voor iedere patiënt met een verwijzing van de huisarts.
Handige akoestische houten wandpanelen sieren de muren van de twee etages Haagsche hub. In het midden van de brede gangen ligt een donkere houten vloer in dezelfde tint en staan de koffieautomaten. En in de spreek- en behandelkamers staat gloednieuwe apparatuur, die de gegevens direct kan koppelen aan het EPD. ‘Dit is precies wat we voor ogen hadden’, zegt Patrick Tettero trots. ‘De oprichters, Loes van Osch, Maja Stefanovic, Lucien van Philips en Marcel Vlaskamp, wilden investeren in goede zorg. Dat betekent behandelingen met de meest moderne apparatuur. Maar ook een uitnodigende sfeer, een prettige ontvangst en goede faciliteiten.’
Het plan
Het concrete plan om een ZBC op te starten, speelt sinds 2020. ‘De vier oogartsen werkten al jaren in het Haaglanden Medisch Centrum’, vertelt Tettero. ‘Maar zoals dat gaat binnen een maatschap van het ziekenhuis, heb je als medisch specialist niet 100 procent zeggenschap over welke investeringen het ziekenhuis doet in bijvoorbeeld nieuwe apparatuur of de ondersteuning van medewerkers. Er zijn nu eenmaal meer afdelingen en investeringen waarover het beschikbare budget moet worden verdeeld. De oogartsen dachten: we moeten allemaal nog ongeveer tien jaar werken. Als we meer autonomie willen hebben over hoe we ons vak uitoefenen, moeten we voor onszelf beginnen. Met die boodschap kreeg ik een telefoontje: “Wil jij ons hierbij helpen?” Dat was eind 2020.’
Voorbereiding
De oogartsen kenden Tettero nog uit de tijd dat hij als zorgmanager de poliklinieken oogheelkunde en plastische chirurgie in het ziekenhuis runde. ‘Naast die ervaring heb ik in de fusieperiode van het HMC met het Bronovo voor het facilitair bedrijf van beide ziekenhuizen gewerkt. Deze nieuwe functie was dus geknipt voor mij. Er moest nog veel worden geregeld: van een pand tot het uitwerken van de strategie, een haalbaarheidsplan met een doorrekening, de financiering bij de bank en gesprekken met zorgverzekeraars over het contracteren van vergoede zorg. Daarna volgde nog de fase van voorbereiden en opstarten: het pand meubileren, zorgpaden inrichten en natuurlijk het vormgeven van het EPD en de softwarekoppelingen met allerlei andere partijen. Die anderhalf jaar voorbereidingstijd vloog werkelijk voorbij.’
Vooroordeel: krenten uit de pap
Maar op 1 juli 2022 openen de deuren van de gloednieuwe kliniek dan toch echt. Met een breed arsenaal aan oogzorg. ‘Er wordt nog weleens gedacht dat ZBC’s alleen de krenten uit de pap halen, maar wij leveren het hele spectrum van reguliere oogzorg. Dat is bovendien gecontracteerd door alle grote zorgverzekeraars. De basiszorg wordt dus vergoed voor iedere patiënt met een verwijzing van de huisarts. Wel hebben we enkele uitzonderingen: we doen geen operatieve behandelingen aan het achtersegment. In die zorg is al ruim voorzien voor de regio Den Haag. Verder doen we geen ingrepen onder narcose, alleen onder lokale verdoving.’
Vindingrijk met talent
Een voordeel is dat elke oogarts – inmiddels telt het team er zes – een eigen aandachtsgebied heeft. ‘Dat kan medischinhoudelijk zijn, bijvoorbeeld opereren volgens de nieuwste technieken. Maar denk ook aan de organisatie van zorg, bijvoorbeeld met het ontwikkelen van patiëntvriendelijke zorgpaden of op het optimaal inrichten van het EPD. Een voordeel van niet gebonden zijn aan het ziekenhuis waar het EPD moet werken voor alle specialismen, is dat je de autonomie hebt om het – binnen de wet- en regelgeving – naar wens vorm te geven. Bij ons betekent dat: zo min mogelijk data dubbel moeten invoeren en administratieve lasten tot een minimum beperken.’
Visie vanuit kwaliteit
Bij het opzetten van hun ZBC hadden de oogartsen in hun visie ook het belang van de patiënt en de maatschappij voor ogen. Tettero: ‘Zo zijn we aangesloten in de dienstenpoule van het HagaZiekenhuis in Den Haag en Zoetermeer en de drie locaties van het HMC. Onze oogartsen draaien dus gewoon mee met de avond- nacht- en weekenddiensten in de regio. Verder vinden we het belangrijk om onze ervaring en expertise door te geven. Daarom hebben we een betaald fellowship oculoplastische heelkunde, oncologie en moeilijk cataract. Dat fellowship zit al tot juni 2025 vol. Verder hebben we het keurmerk van Zelfstandige Klinieken Nederland (ZKN) en krijgen we dit jaar een visitatie van het NOG.’
Verstandige oplossingen
Een grote maatschappelijke zorg is de toegankelijkheid van de oogzorg. Wachttijden lopen in sommige regio’s op tot bijna elf weken voor een poliklinische afspraak, waar de Treeknorm vier weken is. ‘Bij ons omliggende ziekenhuizen loopt het zelfs op tot meer dan een jaar. Op dit moment is de wachttijd van enkele weken bij ons nog relatief kort’, vertelt Tettero. ‘Maar gezien de hoeveelheid patiënten die op ons afkomt, is het een kwestie van tijd dat de toegangstijd oploopt. Daar denken we nu al over na. Bijvoorbeeld door de samenwerking met optometristen, maar in de toekomst ook met inzet van technologie en kunstmatige intelligentie (AI). Je zou eraan kunnen denken dat op termijn mensen voor een nacontrole naar de optometrist gaan voor een foto, die wordt gecontroleerd door AI. Dat brengt de herhaalfrequentie bij de oogarts omlaag. 'Zover zijn we echter nog niet: AI kent nog de nodige vraagstukken over aansprakelijkheid, verantwoordelijkheid en privacy.’
We denken nu al na over hoe we de oogzorg ook straks toegankelijk kunnen houden
Vooruitdenken is regeren
Het is slechts een van de vele toekomstplannen van de kliniek. ‘Denk aan het verminderen van de afvalstromen, meer productie draaien tegen dezelfde maatschappelijke kosten en wat we nog kunnen doen op het domein van ICT en transparant communiceren over onze zorguitkomsten’, noemt Patrick Tettero. Maar eerlijk is eerlijk: hij is ook al heel tevreden met wat er in anderhalf jaar tijd is neergezet. ‘Ik zie tevreden patiënten en blije oogartsen die werken met plezier en autonomie. Dat de fijne werksfeer rondzingt, merk ik aan nog iets: vacatures voor operatieassistenten, optometristen en andere collega’s worden snel vervuld. Zelfs in deze tijd van krapte. Dat is voor mij de bevestiging dat onze visie op oogzorg weerklank vindt.’
M-NL-00001910
De overige artikelen uit #2:
Duurzame inzetbaarheid van de oogarts (Corina Moerland)
De mogelijkheden van chirurgie bij maculadegeneratie (Saskia van Romunde)
Persoonlijke reflectie van Elon van Dijk over Euretina 2023 in Amsterdam
De volgende artikelen uit het magazine zijn beschikbaar wanneer u een account heeft. Via deze link vraagt u eenvoudig een account aan.
Afdeling Patient Safety bij Roche bewaakt veilig gebruik van geregistreerde geneesmiddelen in de praktijk (Leonie Voskamp)
Real-world evidence: duidelijk meer inzicht in de praktische toepassing van faricimab (Niels Schrama)
Toekomstperspectief voor behandeling van retinale ziekten (Nathalie Ekelmans)